Киднеппинг
Аборт – гэта кіднепінг...
Чаго такога толькі
не здаралася ў жыцці…
У ім мяне –
і мяла, й калаціла.
Успомніць можна добрае,
й знайсці,
калі капацца…
Ды вось – ня ў гэтым дзіва.
Усяго хапала
у маім жыцці –
І мацярынскай ласкі,
і бацькоўскага рамня.
Сябры кідалі ў забыцці,
і ворагі кідалі камянямі…
Канешне, не хапала - Волі.
І грошай не хапала,
як я не круціўся…
Але,
не шкадаваў ніколі,
што я – жыву,
што нарадзіўся!
Навошта ж я вам гэта ўсё кажу?
Каб вы маглі Свайму жыццю здівіцца…
Бо, дзіва ў тым:
вось я - жыву, дышу, хажу…
А мог не нарадзіцца…
*+*
уначы, на Лоджыі
