Ёсць у мяне свой востраў.

Бераг  дальні…
Край  там – добры…
Ненасены  на  карты –
ёсць  адзін  цудоўны  востраў.
Я  туды  ўначы  лятаю…
 
Сонца  ззяе…
Вецер  з  мора…
Пальмы  з  малпамі,
і  птушкі.
З-пад  гары – струмень  крынічны,
рэчкай  ціхаю  пятляе…
 
Кветкі…
Зелень…
Таямнічна…
Там – заліў  пясчаны, чысты.
Крабы  бегаюць, па  справах.
Я – таксама, справу  маю…
 
Не  напрамак…
А  вяртлява…
Каб  ісці, і  не  спяшацца –
ля  ракі  тапчу  сцяжынку.
Каб  гуляць, калі  бываю…
 
Бераг  дальні…
Край  дзівосны…
Я  туды – у  снах  лятаю.
Бо, у  снах  яго  я  маю –
таямнічы,
любы  Востраў… 
*+*
17  красавіка  2015 г.