Skąd wiem (на польском языке)

Skąd wiem, co stanie się za dwieście lat?

Przekształci się, być może, cały świat

I będą ludzie po innemu żyli,

Nie tacy będą, jacy myśmy byli,

Dla życia swego znajdą nowy cel,

Coś nazwą czarnym, w czymś wykryją biel.

I nas, być może, przodków swych dalekich,

Wyśmieją, patrząc wstecz na nas przez wieki,

Powiedzą: ”Żyli śmiesznie i nie tak:

Sadzili drzewo, ale wyrósł krzak…”

No cóż, snadź mają potomkowie prawo

Nie krzycieć nam, dzisiejszym ludziom, brawo

Za tę spuściznę, co do nich po nas

Stopniowo doszła przez tak długi czas.

Lecz mimo wszystko wiem, że i w przyszłości

Nie zmienią się ni biedy, ni radości

I będzie nasz potomek, jak i my,

Popełniać błędy wśród nieznanej mgły,

A za stulecia jego potomkowie

Popatrzą wstecz i znajdą błędy nowe

I rzekną tak, jak wówczas i o nas:

“Nie tak toczyli oni życia głaz!”