Праплываюць мары ,нібы хмары,

Праплываюць мары ,нібы хмары,

Над складанай доляю маёй,

Хоць у гонар знатнае Тамары

І нашу штодзень імя сваё.

Ды ці ж розніца,як я завуся

І ў якія нараклася дні?-

Вось галоўнае,што ў Беларусі

Я свае пусціла карані.

Ганаруся гэтым я сягоння,

Што мой дом тут і моя сям'я.

Прыгажосць мілейшага улоння--

Любая вілейшчына мая.