ПТУШЫНЫЯ ЯЙКІ

Гарачы летні дзень змарыў мяне,

Каб я прылёг на ліпеньскія травы

І на зялёным, мяккім дыване

Даў адпачыць касе ад важнай справы.

 

А вочы праглі дбайнага дажджу,

Пчалінай песні над квяцістым лугам,

Там, дзе зрання з касою я хаджу –

Траву ў валкі сплятаю цесна, туга.

 

Ды раптам, бачу ў купіне – гняздо.

Я тут касіць не маю, браткі, права.

Тры яйкі ў ім... Касы маёй лязо

Ледзь трох дзяцей у птушкі не забрала.

 

Ды вось яна! – то жаўранак-вяшчун

Касца бясстрашна з лугу праганяе.

Ды так і быць – я сам таго хачу,

Каб птушаняткі вывеліся з яек.

 

2008