РЫЦАР

Я – рыцар Вялікага Княства Літоўскага,

Што ў часе сваім, нібы здань, заблукаў.

На сцежках паўстанцаў імя Каліноўскага

Я ноччу Радзіму і долю гукаў.

 

Тут дрэвы старыя расою абмыліся

Літвінскае веры, літвінскай крыві.

Яны памятаюць, яны не забыліся

Пра існасць сваю і свае карані.

 

Бо назва "літвін" – як малітва апошняя,

Дзе словы кранаюцца вуснаў нябёс.

Яны залатыя, бы жыта над пожняю,

Што песняй шчымлівай расчульвае лёс.

 

Малітва ў тым лесе не сціхне, не вымаўкне,

Яна будзе думкаю ў небе кружыць,

Пакуль наша вера зубрамі не вырыкне,

Не верне літвінам былое мяжы.

 

2011