КАШУЛЯ

Не ніткай чырвонаю вышыта,

А лёсам Радзімы маёй:

Стараннем жаночым і крыжыкам,

Што дыхаюць роднай зямлёй.

 

Кашуля мая, вышываная! –

З табою мне дыхаць лягчэй,

Бо ты – мая мара жаданая:

Узор улюбёных вачэй.

 

Абдымеш мяне, як матуля,

З даверам у вочы зірнеш...

Цябе я да сэрца прытульваю,

Пішу для цябе гэты верш.

 

Ты мне не чужая, а родная –

Ад шэпту крыніц і дубраў,

Ад песень, дзе доля народная

Шукае спрадвеку дабра.

 

2010