ДЗЕ

Песня пачутая сэрца не радуе,

Толькі распальвае крыўду ўва мне.

Дзе ж ты, айчыннае, роднае радыё,

Дзе ты гучыш, у якой старане?

 

Што ў нас за мода пайшла на замежнае –

Хіба сваё мы забылі зусім?

Хто нашы думкі закрыў тымі межамі,

Хто ў Пана Бога аб гэтым прасіў?

 

Дзе тая светлая песня купальская,

Дзе той вяночак, што плыў па вадзе?

Клямка на хаце збянтэжана ляскае:

Дзе той паэт, што народ павядзе

 

Цераз мяжу адчужэння да роднага,

Да тых крынічак, дзе песня гучыць:

Вечная,

Вольная,

Наша,

Народная! –

Песня, з якою так хочацца жыць…

 

2004