А мир вокруг прекрасным создан...

"А СВЕТ  НАВОКАЛ  УСЁ Ж  ЦУДОЎНЫМ  ЗРОБЛЕНЫ…"
                               *   *   *
         Бывае, ўвечар сумна, мо, з устатку…
         А мо, ад прычапіўшыхся бязладдзяў...
         Іду ў прыцемкі, на ганак, з хаты.
         Каб з Светам і з сабой, па-чалавеччы, разабрацца.
Згарае сонца...  Засынае  дзень...
Стаміўшыйся ад спраў неверагодных.
І я – адзін, на ганку, ў цемнаце...
І думаю, што Свет навокал, усё ж цудоўным зроблены.
         Трава ля ганка... Ну, трава, й трава...
         А ты прыляж і вокам паглядзі на дробязі.
         Такое там жыццё,што кружыць галава...
         Маленькі Свет...  А як складана зроблены.
Якой там толькі жыўнасці няма...
Не падлічыць букашак розных...  Мама  родная!
Паўзуць-снуюць ад ранка да цямна...
О, Божа ж мой...  Як тут – ашаламляльна зроблена...
         Удзень ідзеш, у адзіноце, ў клопатах сваіх.
         Ад думак пра заробкі, нават згорблены.
         А птушка ў лісцях запяе, і мы ўжо - удваіх...
         Ах, божачкі, і ў гуках добра так пароблена...
Сярод натоўпу чалавек, як я, кудысь спяшыць.
Сустрэнемся вачамі...  Усміхнецца мне ён, добра так...
І пасвятлее на маёй душы...
Цудоўнымі людзьмі наш Свет напоўнены.
         Бывае, ўвечар смутак дастае...
         Уладкоўваецца ў сэрцы, як у роднай хаце.
         Іду на ганак... Там, навокал - Свет, дзе ўсе – свае.
         Ад дрэў, да зорак...
         Жонка выйдзе,побач  сядзе...
         Вось ім усім магу і сэрца дараваць я...
                           **+**
               (уначы  1 верасня 2011г.)