Речка – Жизнь.

РАЧУШКА – ЖЫЦЦЁ.

 

Проста плыў сабе

па рэчцы.

Проста плыў,куды ж мне дзецца…

Злева –

п’е сабака, й брэша.

П’е і брэша –

не нап’ецца…

Справа –

човен прытапіўся…

Можа ў дзірках.

Хтосьці кінуў.

Быў жа ён калісьці чыйсьці…

Я – плыву,

і човен мІнуў.

Рэчка доўгая,кудысьці,і з якойсьці мэтай л’ецца.

Я у ёй,як у калысцы,

ці то – сплю,ці то – жывецца…

Я плыву сабе

паціху…

Аглядаю ўсё,што блізка.

Злева –

мыюць залацішка,

справа –

брудную бялізну…

Цягне,цягне мяне

рэчка…

Цягне некуды ўдалечу,

лепей дзе жывуць,

гавораць…

А куды,

мне невядома.

Справа –

бераг,дзе Гамора,

злева –

беражок з Садомам…

Колькі плыць у гэтай плыні?

Мо,прыткнуцца мне на мЕлі?

Не,плыву…

Ці то – лянівы,

Ці то,я

ў рацэ – тапелец?...

*+*

(брэша – лает; човен –речная лодка; калісьці – когдато;

чыйсьці – чейто; мінуў – міновал; Кудысьці – кудато;

якойсьсці – какойто; мэта – цель; бялізна – бельё;

тапелец – утопленник).