Про лилипутов и Гулливера
Са зборніка “Гішторыі дзеда Алега”.
“Пра ліліпутаў і Гуллівера”.
***
Хадзіў па мору п’яны Гуллівер.
Свядома ж – Гулліверу мора па калена.
А п’янаму – дык нават й акіян !
А Гуллівер быў выпіўшы – неімаверна.
Таму –
то караблёў панабярэ ў бярэма,
то шторм утвора там які, буян.
Было раней так,
бо Гуллівераў ўжо няма цяпер.
Навокал – ліліпуты пыжацца.
І робяць выгляд – быццам Гулліверы.
Каб мы пужАлісь их, да дрыжыкаў.
Ды толькі – ліліпуцкі іх памер.
Вось Гуллівер –
калі ішоў па акіяну,
адразу бачна – аніякага падману.
А ліліпут,
калі нап’ецца дужа –
патопіцца ў звычайнай лужы...
*+*
9 жніўня 2014 г.
“Пра ліліпутаў і Гуллівера”.
***
Хадзіў па мору п’яны Гуллівер.
Свядома ж – Гулліверу мора па калена.
А п’янаму – дык нават й акіян !
А Гуллівер быў выпіўшы – неімаверна.
Таму –
то караблёў панабярэ ў бярэма,
то шторм утвора там які, буян.
Было раней так,
бо Гуллівераў ўжо няма цяпер.
Навокал – ліліпуты пыжацца.
І робяць выгляд – быццам Гулліверы.
Каб мы пужАлісь их, да дрыжыкаў.
Ды толькі – ліліпуцкі іх памер.
Вось Гуллівер –
калі ішоў па акіяну,
адразу бачна – аніякага падману.
А ліліпут,
калі нап’ецца дужа –
патопіцца ў звычайнай лужы...
*+*
9 жніўня 2014 г.
