Шкада
Ранак дзіво́сны... Цень прахало́ды – Свет лашчыць так.
З кубачкам кавы -- больш я бадзёрая...
Шкада́, -- што з гадамі… зусім мы не маладзеем,
А бо́, калі́сьці і наммм наладзяць вітальны «баль».
А праз хвілін 15 Сонца... захопіць ў палоннн...
Жмуруся ад святла, -- іду – выбіраю шлях.
Шкада, старгаваць не́льга мне, не вярнуць ні за што
Ласку (Пяшчоту) былую.., вен каб не разадраць.
Сто́міцца Сонца паліць, i цемре правы́ перадасць.
Зноў я здабуду надзею на слодыч прахало́ды.
Шкада́, што не да́дзена нам -- страты былыя вяртаць.
Шкада, што не дадзена нам -- вяртаць на́ват сло́вы...
---
Перевод на белорусский стиха
Мррр!
