Журавы

У блакiтным небе журавы,

Сваю Радзiму пакiдаюць

I сiлуэты iх растануць

За хваляй восеньскiх аблок.

 

Дзiулюсь на гэту прыгажосць

I на слыху iх крык жаллiвы,

Каб толькi iм хапiла сiлы

Да месц паудневых даляцець.

 

Яны развiтваюцца з табой,

Краiна рэчак I азер,

Нясе iх шлях у далекi бор,

Дзе цiшыня, I супакой.