Я ЦЯБЕ НЕ КАХАЮ…

Я цябе не кахаю, ты знай,

Не шукай патаемную сцежку.

Разламалi мы свой каравай,

Не пытайся сабраць яго рэшткi.

 

«Я цябе не кахаю, - крычу –

Не прыходзь да мяне ў час самоты»,

Ды падобна сляпому ткачу,

Тку з бяссэнсавых думак палотны.

 

Я цябе не кахаю, павер,

Ты забытыя ноты для флейты.

Я на свой, асабiсты манер

Адыграю свой лёс, без жалейкi.

 

Не кахаю, не буду кахаць,

Не змагу пакахаць анiколi.

Думкi рву, бы кассой сенажаць,

I хаваю глыбока, няволю.

 

Толькi вусны ад гукаў дрымцяць,

Адчувю каханай дыханне.

Сон ганю, каб мацней закрычаць:

«Я кахаю, чакаю спатканне!»