ВЯСЕННIЯ ВЯТРЫ

Промнi вясны разам з ветрам,

Вытруць з нябёсаў слязiны.

Прыйдуць у край з новай эрай,

Шчасця зямнога гадзiны…

 

З часам расчэшуць паволi

Думкi, што час пераблытаў.

Высушаць шлях наш з юдолi,

Крыўды прасеюць праз сiта.

 

Зорачкi ўвысь загукаюць,

Водблескi высвятляць сцежку.

Ў царстве Аiдавым Каiн –

Молiць аб мiласцi грэшнiк.

 

Вольныя плынi падхопяць

Авеля зерне – духоўных,

Сонечных душаў лагоднасць,

Шчыра, як мудры садоўнiк.

 

Мацi-зямля сваiм сэрцам

Водамi рэк наталiцца,

Поўных гаючых сакрэтаў,

Продкаў, вытокаў, крынiцы…