Абаронім

З’ява гэтая вiдавочная -

сёння ўлада хавае змрочнае

за iлжывымi абяцанкамi,

а цягнiк брынкацiць ў ночы танкамi.

Кажуць, мiр у краiне - галоўнае,

i таму, мабыць, турмы ўсе поўныя?

Кажуць, думкi пра Беларушчыну,

але вочы глядзяць у мiнуўшчыну.

Там шукаюць адказ на рэпрэсii,

вiнавацячы Захад ў агрэсii.

Толькi досыць лiчыць нас падлеткамi -

Беларусь абаронiм не кветкамi!

Будзем жыць незалежнымi, вольнымi -

усе разам зрабiць гэта здольны мы!