Минские хроники. Рефлексология.
МінскіЯ Хронікі.РЭФЛЕКСАЛОГіЯ.
Пачакай,
і не бяжы,
Час мой сёняшні.
Тым,
што ёсць,
мне даражыць
ўсёжткі хочацца…
Ну,
пануе туткі Таць…
А калі без гэтага?
Крышку змог падараваць
Бог мне з лепшага.
Я жыву сваім жыццём,
з думкамі сваімі,
са шчаслівым пачуццём
да сваіх любімых…
Мніцца –
дАлей прыдзе Зло,
прыдзе Час бяздзейсны…
Час, каб думак - не было,
каб – адны рэфлексы…
*+*
ноч, кава, цыгарэтка, Лоджыя
