Давай немного помолчим

Давай, мы крыху памаўчым...

***

Давай, мы крыху памаўчым...

На горад напаўзае вечар.

Накінуўшы спінжак на плечы,

на лоджыі п’ю каву,

думаю аб нечым.

І сам ня ведаю –

аб чым...

 

Як добра – ты са мною,

побач...

Мы – разам каву п’ем,

маўчым.

Над намі зорак далячынь.

Размоў вясці – няма прычын.

Навокал – цішыня,

і хутка – поўнач...

 

Сядзім,

нікуды не спяшым...

Ня трэба нам нікуды бегчы.

У нас з табою тут сустрэча.

І з намі разам – ціхі вечар.

Давай, мы крыху памаўчым...

*+*

у снежні …ноччу… Лоджыя