Анёл мой...

Анёл мой… са зламанымі  крыламі…
Ці чуеш мой шэпт ў начы?
Ці сочыш за тымі снамі,
Што мне не даюць спачыць?…
 
Анёл мой… са зламанымі крыламі…
Я помню, як больна было,
Калі яны нас зламалі,
Закрыўшы ад нас святло.
 
Анёл мой, я страціла свае крылы
У свеце, дзе столькі зла!
Што ён мне зусім не мілы!
Ах, лепей тут не жыла б!!!
 
Анёл мой, мне боязна дыхаць…
Паветрам, што пахне вайной,
Крывёю і згорбленым крыкам,
А... пасля яго – цішынёй….
 
Анёл мой… праклятыя небам,
Мы болей не знойдзем спакой,
Над гэтай, ім знішчанай, глебай
Мы, быццам каршуны, з табой…