Родина - это твоя душа.
Радзіма - гэта твая душа.
Кожны з нас
пражывае свой век,
колькі доўжыцца,
свой і адзіны.
Шлях жыцця нас заносіць далёка...
І вяртацца бывае нялёгка...
Мару тоіць ў душЫ чалавек –
шлях свой скончыць
на любай Радзіме...
Кожны з нас
атрымае свой Лёс,
той – ці гэты,
а – свой,
і – адзіны.
І ў якую б далЕчынь
нас Лёс не занёс,
абярэгам нам – памяць
аб любай Радзіме...
Не даецца нікому з нас -
што выбіраем,
нейкі Край, каб нас там нарадзілі.
Шчасце ведаць,
калі паміраем,
што аддаў ты жыццё сваё
любай Радзіме...
*+*
…у тры гадзіны ночы, у Мінску, на Лоджыі
( колькі доўжыцца – сколько длится;
свой і адзіны – свой и единственный;
Шлях жыцця – жизненный Путь; вяртацца – возвращаться;
Мару тОіць - Мечту хранит;
на лЮбай Радзіме – на любимой Родине;
атрымае свой Лёс – получит свою Судьбу).
