В нашей галактике, где-то на околице...
Вечар выдаўся ж, халера...
Перадых ніхто не дась...
Мы вячэраем,
з катом,
а тут у хату, цераз дзьверы,
стварэнне нейкаснае –
шась !
Мы з катом гарбату п’ем,
з варэннем,
і штосьці там па тэлебачару глядзім...
Удвух, з кацярай, жыць нядрэнна.
Суседу хУжай –
ён адзін...
І тут – завальвае на хату
да нас – нягаданы-няжданы...
Ад нечаканасці
расплюхаў я гарбату !
А гэты кажа:
– Я – іна-пла-ні-цЯ-нін...
Сусед мой,
той бы дык здурэў,
адразу !
Я ж – чалавек мудрО-О-Оністага складу...
– За стол садзісь, -
яму пальцОм паказваю.
А сам гляжу –
ня прэцца, там за ім хто,
ззаду...
Наліў гарбаты, лЫжку ткнуў ў варэнне,
ён – піць пачАў,
а я – пачАў вясці бяседу...
– З якога ты скажы здарэння
Зямельку нашу вЫрашыў наведаць ?
– Дак цёшча у мяне,
ў сузор’і Скарпіёна...
А сам жыву я – у СтральцЭ...
Па шляху Млечнаму звяздзішнікі,
шалё-ё-ёныя...
Па ўскрАечку аб’ехаць іх хацеў...
Цягнусь памАлу,
бо ляталка – стАрая...
А з-за Мядзьведзіцы –
гружоны космавоз !
Я – ледзьве вывернуў...
І тут мяне ударыла !
Камета йшла...
Якраз наперакос...
– Чаго гаруеш,
бачу ж, што жывЫ застаўся.
Папі гарбАты, і валі да цёшчы.
– Не-е-е...
Каля Зямлі косманасос зламаўся…
Талерачка мая цяпер ляцець ня ў мОчы...
Кажу яму:
– Ды кінь тужЫць!
Мы тут з катом – у адзіноце !
Цябе дзе – знойдзем палажыць,
і бульба ёсць –
на трох нам хОпіць !
К зіме зарэжам парася,
цябе надзелім шкваркай...
Качае прЫшлы галавой:
– Ня-з-з-зя-я-я…
Ой, мне да цёшчы трэба,
шпАрка...
Ня ведаеш, зямлянін, маю цёшчу...
Калі яна сюды прымчыцца –
застанецца ад хаты толькі твая кошка...
І дОўга-дОўга будзеш сам лячыцца...
Чашу патыліцу…
– Цягні тады косманасос да хаты…
Дапамагу, не пагублю...
Пакуль пап’еш з катом гарбАты –
за гэты час рамонт зраблю !
Прынёс ён сваю “злОмку-хрЭнь”...
Гляжу, яна –
аж з прошлага стагоддзя выпуску...
З запАльнічкі кітайскай ўзяў крамень –
усунуў у насос...
Працуе, накусь-вЫкусі !
Дзівіўся "цуду" іна-пла-ні-цЯ-нін –
у закутку Галактыкі –
ды і такі дзяляга !
Вось дурань...
Я жа тут –
ад "Косма-Транса", спецыяльна...
Каб пОмачу аказваць
таким вось
косма-бедалагам...
*+*
ноччу, Мінску, на Лоджыі
(гарбата - чай)
