Муса Джалиль. Сержант

 

Бер сержант белән

Икәү фронттан

Кайтып киләбез.

Таныштык әле

Вагонда туры

Килеп кенә без.

 

Юк икән аның

Ата-анасы,

Өе, хатыны.

Мин сорыйм аннан:

— Хәзер кемгә, - дим, -

Кайтасың туры?

 

Ул, келеп, шуннан

Ян кесәсеннән

Бер хат чыгара.

Үзенең шунда,

Шатлыктан бугай,

Йөзе чылана.

 

— Ике ел тоташ

Хат язып торды

Шушы кыз миңа.

Тик хаттан беләм:

Ул кыз Уралдан,

Исме Ламига.

 

Ул хатта мине

Назлап юатты,

Сөеп эретте.

Шушы хат мине

Туңсам җылытты,

Үлсәм терелтте.

 

Һөҗүмгә бардым

Саклап шул хатны

Куен кесәмдә,

Үкенмәс төсле

Идем шул чакны

Хәтта үлсәм дә...

 

Сугышта хатның

Нәрсә икәнен

Үзең беләсең,

Хәзер менә шул

Хатның иясен

Килә күрәсем.

 

Ике ел буе

Хат язды; инде

Ул кире какмас.

Ник каксын икән

Сугышта җиңеп

Дан алып кайткач!

 

Поезд ашыга,

Белгән шикелле

Кемне илтәсен.

Сержант елмая

Һәм минут саен

Капшый кесәсен.

 

Ул балаларча

Масаю катыш

Карый тартынып,

Бу танышлыкта

Күпме җылылык,

Күпме матурлык!!

 

Әйтәсем килде

Шунда егеткә:

—Ышан, - дип, - миңа,

Шулай ашкынып

Көтәдер шиксез

Сине Ламига.

 

Күпме сержантта

Хат аша шундый

Дуслык тугандыр.

Бар да, ашкынып,

Хәзер дусына

Кайта торгандыр.

 

Яшәгез, кызлар,

Бар масаерга

Сезнең хакыгыз.

Күпме батырлар

Алып кайтты илгә

Сезнең хатыгыз.

 

1943, октябрь

 

 

Литературный перевод А. Шпирта

 

Шел с фронта состав.

По рельсам стуча,

Ведя с ними спор.

С сержантом одним

Под грохот колес

Я вел разговор.

 

Он все потерял:

И мать, и отца,

И дом, где он рос.

-- Куда же, мой друг,

Ты едешь сейчас? --

Я задал вопрос.

 

Он молча полез

В нагрудный карман,

Достал письмецо.

И вижу: в слезах --

От радости, что ль? --

Сержанта лицо.

 

-- Два года подряд

Шли письма ее

Сквозь вьюги, снега,

Из писем узнал:

С Урала она,

Зовут Лямига.

 

И в каждом письме

Всегда находил

Я ласку, тепло,

И чувство любви,

Как солнечный луч,

Мне в сердце вошло.

 

И, письма ее

У сердца храня,

Я шел на врага.

Я думал: "Пускай

За счастье твое

Умру, Лямига!"

 

Ты знаешь, мой друг,

Что значит письмо

На фронте для нас?

И вот повидать

Хозяйку письма

Я еду сейчас.

 

Два года она

Хранила меня

Любовью своей.

Откажет ли мне,

Когда я приду

С победою к ней?!

 

...Наш поезд спешит,

Как будто узнал,

Кого он везет.

С улыбкой сержант

Ладонь на карман

Нет-нет да кладет.

 

Смущен мой сержант,

Хоть горд, как дитя,

Что с нею знаком.

Как много тепла,

Любви, красоты

В свиданье таком!

 

-- Джигит, -- говорю,--

Героя любовь

И ей дорога!

Поверь мне, браток:

Волнуется, ждет

Тебя Лямига!..

 

В годину войны

Из писем простых

Любовь родилась.

Как много подруг

Тоскуют вдали

О милых сейчас!..

 

О девушки! Вы

В родимом краю

Гордиться должны,

Что верой своей

Храните в бою

Героев страны!

 

_____________________________________________

 

 

День добрый! = Хәерле көн!

Желаю всем счастья, мира и добра! = Барыгызга да бәхет, тынычлык һәм иминлек!

Спасибо! = Рәхмәт!