ПОГАНКА
Из цикла «КОШЫК З ЗАМКАВАГА ЛЕСУ»
Ад бялюткае панамы
Да спаднічкі бела-белай
Выглядае кволай дамай,
І знямоглай, і нясмелай,
Нібы колеры з яе
Кожны дзень вампір піе
І такі смяротны выгляд
З нараджэння надае!
Разбяры яе трасянка,
Гэта ж… бледная паганка!
Ашуканне і пакута –
Вось атрута дык атрута!
