А. Вознесенскому

 
 
На рассвете меня не буди, 
На рассвете еще соловьи, 
На рассвете всегда сладкий сон, 
И плывут мне стихи, как ладьи. 
 
На рассвете я встретил тебя, 
Поцелуем коснулся любя, 
На рассвете померкла звезда, 
На рассвете прольется слеза. 
 
На рассвете закрой мне глаза,
На рассвете - на травах роса, 
На рассвете оплачешь меня, 
На рассвете простимся любя...
 
****