Ах, даj баян! Впычу сонатку

Ах, даj баян! Впычу сонатку
У7, хто шэ дэсь ждэ мынэ
 
Когда актёры знают что-та,
То я вш вороны іх белеj!
Бо но во j jіду до Янова,
Шоб з еблык сік хоть ля чыртеj.
 
Куды подіты бо, міj Божэ,
Такэ богацтво вон твое.
Ведь ведьмам гэто но шоб крот жэр,
А ны дэ добрыj человек.
 
Я КостоЛевСкыj Ігор гондэ ж.
Ны прыдлагаю зь ны j ролеj.
Но нет, ваяты хочуть косты
Засранцы-браткы в немцыj дэсь.
 
Мынэ тут гондэ любыть хтосьці ш.
А во ж ідэ свята Рачэньк.
Ну, шо вы! Ножкы ш у хорошкы.
А гочынета аж на лбе.
 
І здрасьце деду дае мошка.
Бо я ж оно грыбу гныльле.
О так і в школы лаборовськыj:
Но j гучать грамоте в попэj.
 
Когда ж падут ворота тёмных,
Шо увгрувастылы j на 7к,
Шо так люблю, шо ны находю j
Собі аж місця зрэдь звырэj.
 
Ах, еду, мчуся!.. Добрыj дэнь,
Мое ты щасціjко старэ!
Самсон счас морду j опскубэ
Са в7 валось7, каб любэ.
 
А слёзы дэ тычуть ва Кота –
Оно во глену на всіх Жэньк,
Шо шэ здыjмаюца в кіновы ш.
Падругі юнасці маеj!..
 
Сімона, Терех, Бела Хвостік...
Ну, а Вертінска шэ нежнеj.
Ах, скок ілюзіjк в Васыле!
Шэ всэ прагнэ вліць ім сочкэj...
 
...ну, вот сма3, кака красотка.
СнаШай хоть зарэ в снах чы j ексь