В полночь

Апоўнач.“Косаўскі  зшытак”.

 

Апоўнач...

Сон  мой  недзе  загуляў...

І  я – смуткую, з  куфлем  кавы...

Заходзіў  Вечар –

я  з  ім  размаўляў,

пра  клопаты  свае, і  справы.

А  потым –

Вечар  у  кутку  заснуў,

змарыўся  ад  маёй  размовы...

І  я – сяжу  адзін, сумую,

і  верш  пішу – за  словам  слова...

Пью  каву,

з  дымам  цыгарэт...

Ноч  са  здзіўленнем  наглядае –

чаму  табе  не  спіцца, дзед...

Ды, Сон  мой  недзе,

бач – гуляе...

 

І  добра,

што  яго – там  недзе  носіць,

каб  напісаць  я  нешта  змог...

Бо, колькі  жыць  мне  засталося –

ня  ведае  напэўна, 

нават  Бог...

*+*

31 траўня 2014г.